Kot europejski jest często mylony z dachowcem – nie bez powodu. Hodowla kociąt europejskich przez długi czas nie była regulowana, a do teraz niektóre „europejczyki” nie mają rodowodów. Dużo zwykłych kanapowców i dachowców może mieć geny kota europejskiego. Są jednak małe szczegóły, po których odróżnimy kota europejskiego od kota dachowca.

Kot europejski krótkowłosy ma dosyć szeroki wachlarz charakterów. Zazwyczaj są to koty zrównoważone, aktywne i żywe szczególnie w pierwszych miesiącach życia, potem nieco spokojniejsze, ale cały czas są bardzo przyjazne dla ludzi. Koty europejskie uwielbiają pieszczoty, ale to zazwyczaj one wychodzą z inicjatywą i są prowodyrem. Koty europejskie są bardzo przyjazne wobec ludzi, przywiązują się do właścicieli i chętnie zawierają nowe znajomości. Akceptacja dla innych zwierząt jest już przypadkiem indywidualnym, zależnym od wychowania i charakteru konkretnego kociaka.

Jakie cechy szczególne ma kot europejski krótkowłosy?

Najczęściej spotykany jest kot pręgowany, o barwach beżowych i czarnych, z elementami białego futerka. Występują także rzadziej jako koty cętkowane. Koty europejskie mają także jednobarwną sierść – czarną, białą, rudą. Sierść kota europejskiego jest lśniąca i krótka. Kot europejski potrafi osiągnąć dość pokaźne wymiary – w przypadku kotek zwykle jest to przedział między 4, a 6 kilogramów, natomiast kocury często osiągają wagę nawet do 7 kilogramów, co różni je od  dachowców. Kot europejski charakteryzuje się szeroką i muskularną klatką piersiową, a także bardziej zaokrągloną głową niż u kanapowców. Uszy są zaokrąglone na końcach, zazwyczaj są dość duże, ale nie jest to regułą. Oczy kota europejskiego są okrągłe i szeroko rozstawione, a kolor zazwyczaj harmonizuje z kolorem sierści – zwykle oczy mają kolor piwny, złoty, bursztynowy.

Całe ciało kota europejskiego jest muskularne, nogi ma proporcjonalne do reszty ciała jeżeli chodzi o długość, natomiast łapy są szerokie, silne i mają zaokrąglone łapki. Kolor poduszek, podobnie jak oczu, jest uzależniony od umaszczenia kota.

Czy koty europejskie lubią się bawić?

Koty europejskie krótkowłose są bardzo aktywne i ciekawe świata, a do tego są bardzo bystre, choć czasem zbyt uparte. Ta rasa powinna mieć zapewnione dużo zabawek i wiele możliwości aktywności ruchowych – duży drapak lub tor przeszkód świetnie się spiszą w tej roli. Warto też kotu co jakiś czas zmieniać zabawki, aby kształcić jego wyobraźnię. Koty europejskie nie są wymagające co do zabawek – potrafią się zadowolić nawet zwiniętą folią aluminiową, bądź gumowymi myszkami, które też mogą gryźć w okresie ząbkowania. Koty europejskie są też bardzo ciekawskie, podobnie jak rosyjskie czy syberyjskie.

Na ogół dorosłe koty europejskie są zazwyczaj spokojne, ale potrafią „załapać fazę” na zabawę i biegać przez kilkadziesiąt minut po całym domu, bez celu, albo za muszką, albo za papierową kulką. Koty europejskie mające do 6 miesięcy to istny wulkan energii – potrafią bawić się cały dzień z małymi przerwami na drzemki u boku swojego właściciela.

Jak pielęgnować kota europejskiego krótkowłosego?

Koty europejskie krótkowłose są niemalże samowystarczalne, ponieważ mają krótką sierść, która się nie kołtuni. Z przyborów dla kota może Ci się przydać rękawica do zbierania futra, ale bardziej jako zabawka i pieszczocha dla kota. Wyczesywać futro z większą częstotliwością możemy podczas okresu linienia, tak aby zapobiegać zjadaniu przez kota własnych kłaczków. Tak jak w przypadku innych ras, warto jedynie zwrócić uwagę na higienę jamy ustnej oraz uszu.

Co powinien jeść kot europejski krótkowłosy?

Menu kota powinno bazować na specjalnie dla niego przeznaczonych karmach – suchej i mokrej. Kot europejski ze względu na swoją aktywność i potencjał na bycie dużym zwierzakiem, powinien odżywiać się bardzo solidnie. Z reguły koty europejskie nie są wybredne i zjedzą praktycznie wszystko, co im się podstawi pod nos, ale należy pamiętać aby nie dawać kotu pożywienia, którego nie trawi, lub takiego, które mogłoby mu zaszkodzić. Menu kota można wzbogacić o: marchewkę, jajka (gotowane), mięsa (raczej gotowane, ze względu na potencjalną zawartość pasożytów lub Salmonelli w surowym), oliwek (opłukanych ze soli lub świeżych), bobu i ryb.